Santorini (Thira), oktober 2006

Imerovíglion, terassenlogement - een van de zeven zwembaden-poolbars op 795 mtr. hoogte, uitgehakt in de wand van de ontplofte vulkaankrater. Op de achtergrond de contouren van de drijvende vulkaan Néa Kaméni.

 

Santorini, Cycladen, 2006: caldera, gevuld met zeewater, nabij Athinios

 

Atlantis is volgens Plato bij de vulkaanexplosie van 1628 v. Chr. in de golven bij het huidige Santorini verdwenen. De ontploffing zorgde voor een reuzen-tsunami die rampzalige gevolgen had tot aan de noordkust van Egypte. Van het uitelkaar gespatte oorspronkelijke Strongyle bleef de versplinterde archipel (zie kaart) over, die in feite bestaat uit twee grotere en vier kleinere nieuwe eilanden. De stukken Thira en Anti-Thira (of Thirasia) zijn bewoond. Kleinere eilandjes zoals het kale, grijswitte Aspronisi [Gr. aspro = wit] en de nog werkende vulkaan Néa Kaméni in het midden, worden niet bevolkt.
De laatste vulkaanuitbarsting op Santorini dateert van 1950. De archipel is omgeven door nog een dertigtal vulkanen en vulkaanheuvels, maar die zijn onzichtbaar doordat ze volledig onder water liggen in dit zuidelijkste puntje van de Egïsche Zee.

 

De Santorini-zon zakt in de zee, bij de vulkaaneilanden in het hart van het kratermeer



Op het hoogste punt van de kraterrand: Imerovigli. De naam van de nederzetting stamt uit de piratentijd - vigla = wachttoren, imera betekent 'dag'. Zeerovers of vreemd volk dat de halve-maanvormige caldera kwam binnenvaren was met deze uitkijkpost zó gesignaleerd.



Santorini, Cycladen, noordrand (Oia)




Hotel, bestaande uit comfortabele mediterrane terraswoningen op verschillende hoogteniveaus




Ochtend 11.00 uur, cruiseschepen in de baai beneden links bij de haven van Athinios.
De drijvende zeekastelen komen niet alleen uit het nabije Kreta of het al verder weg gelegen Piraeus, maar uit het hele Middellandse Zeegebied: Genua, Marseille, Sicilië, het Midden-Oosten en Noord-Afrika.


Oktobernamiddag, 19.30 uur


Imeroviglion, rotsformatie Skaros, als een uitgehakte tempel in de lavazee


Avondlucht



Vakantiewoningen, boven op de kraterrand



Rotswoningen op de flanken van lavahellingen. Op de achtergrond de hoogste berg van Santorini, de 'dampende' Prophitis Ilias (ca. 1000 mtr.)


Artisjok-beplanting











De archipel van Santorini binnenvaren is een belevenis. Vanaf zeeniveau steken de lavarotswanden honderden meters steil omhoog in de blauwe hemel. Voor wie geen gemotoriseerd voertuig neemt vanaf de aankomstplek op nul meter: schuifelende ezels op uitgehakte trappenpaden helpen de reiziger bij de steile klimtocht naar boven.