zondag 6 april 2008
Santorini (3)
Fira, zonsondergang boven de krater
Het noorden van Santorini. Aan de overkant: Thirasia (Anti-Thira)
Terras met uitzicht op de ringvormige archipel, inclusief onderwatervulkanen
Oktoberwarmte, 14.30 uur, middagslaapje.
Griekenland heeft recent overigens de eeuwenoude siësta voor ambtenaren afgeschaft.
De traditie van het gezonde Griekse middagdutje kwam steeds verder onder druk te staan door Europese regelgeving. Griekse overheidsdienaren kunnen nu ’s morgens een uurtje later naar hun werk.
Het méditerrane begrip ‘siësta’ is afgeleid van het Latijnse sexta hora ["het zesde uur”]. De Romeinen telden hun uren vanaf zonsopkomst; het zesde uur was daardoor het middaguur, als de zon z’n hoogste punt bereikte.
Akrotiri, baai, hot red-lava-beach.
Bij de verwoestende vulkaanexplosie van 1628 v. Chr. verdween Akrotiri in het geraas van opspattende water- en vuurkolommen onder een 50 meter dikke laag puimsteen.
De witte, zwarte en rode lava van Akrotiri: hoe roder de kleur, hoe hoger het ijzergehalte in het gesteente. Het rode lavastrand is verreweg het populairst.
Kleine verzameling vulkaanstenen, voor mee naar huis
Ochtend, 07.20 uur
'Dit eiland, deze plek heeft zeker een uitzicht dat niemand kan teleurstellen.'
- Norman Douglas, Brits auteur (1868-1952)
Manolas, op Thirasia, tegenover het half-slapende vulkaaneiland Néa Kaméni:
Defenitely Not A Greek Wedding Boat
De benaming Santorini is Venetiaans en afkomstig van 'Sant Irini' oftewel Sint Irene, die in de derde eeuw op of bij dit eiland in ballingschap zou zijn gestorven. De Grieken zijn, ondanks slechte ervaringen met hun vele vreemde overheersers, zeer gesteld op Italianen. Niet alleen vanwege de huidige jaloeziewekkende modetrends en de goede Italiaanse smaak, "wij kopen graag hun kleding, schoenen en vooral die prachtige leren tassen." Bezettingsactiviteiten van de grote linkerbuur vielen Grieken soms mee, "de Italianen waren aan het eind van de morgen vaak al moe en niet meer half zo actief als wij, in het verzet. Hun gemoed is nogal luchtig. De Italiaan gaat - gelukkig voor ons - niet gauw tenonder aan grote ernst."
Maria, the captain
Oiá, noordkaap.
Met het onvermijdelijke glas gratis Grieks welkomstwater, bij de koffie, en tegenwoordig bij vrijwel elke consumptie. "Gastvrijheid zónder eerst water voor de vreemdeling bestaat niet."
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten